80 PDH "Commando" - Forum

Data : 23.09.06
Miejsce : Pod Lipami, Chemiczna
Godzina : 18.00 - 21.15

Na dzisiejszym treningu gościliśmy dwóch kolegów. Jeden z nich był fotografem, drugi zaś pisze artykuły do gazety poznańskiej. Są to znajomi Bartka, którzy postanowili napisać co nieco o tym jak dzisiejsza młodzież spędza czas wolny. Hmm, jesteśmy zdecydowanie najlepszym przykładem na to jak powinno się spędzać free time, ale nie wiem czy te zainteresowania są aż tak popularne wśród młodych osób? !
Cóż, mimo wszystko mieliśmy dzisiaj świecić przykładem.       
Inst Maciej i vicek Max, nie widzieli powodu do tego aby trening był mniej wyczerpujący niż to sobie zaplanowali, nawet ze względu na gości. Dostaliśmy więc w kość. 
Skrzynia z ciężkim sprzętem została rzucona na środek ( w niej leżały saperki, młotki, jakieś dziwne tego typu wynalazki ). Pokrywa od tego prostokątnego pudła była luźna, należało wiec ją obwiązać linami. W 20 minut mieliśmy dobiec z nią na Chemiczną. Goście zostali zawiezieni na miejsce przez instruktorów. 40 sekund zabrakło nam aby zmieścić sie w czasie. Biegliśmy za autem, potem przeszliśmy w miejsce, najprościej mówiąc przypominające wąwóz. Była nas szóstka, ćwiczyliśmy szybkie poruszanie sie przez takiego typu przestrzenie. Skokami w parach. Wszyscy leżą w rzędzie obok siebie. Zewnętrzna dwójka mająca broń, przyjmijmy Bartek i Seba biegną sprintem, po drodze wymieniając magazynek jakieś 20-30 metrów, jak najbardziej po zewnętrznej stronie. Kładą się. Zaczyna biec kolejna zewn dwójka tj Dawid i Dolot, robią to samo, ale przebiegają obok Bartka i Seby, kładą sie jakieś 20 metrów za nimi. Wtedy rusza już środkowa dwójka Wiewiór, Marcela, przebiegają za Dawida i Dolota i na ziemię. I nagle znowu biegną pierwsze osoby. Tak wkółko. Ogólnie ważne jest to aby kłaść sie zawsze tak, żeby nie wejść na linię ognia kogoś z leżących ( on w tym momencie strzela ). Szybkościowe ćwiczenia interwałowe dają się we znaki, a tym bardziej jak sie ma na sobie ciężkie plecaki. Otóż, kazano nam wziąść je ze sobą ze wszystkim co mamy. Rozładować skrzynie i pierdoły wypełniająće jej środek popakować w swoje torby. Tak wiec biegaliśmy z młotkami i łopatami na plecach. W między czasie zriobiliśmy 50 pompek. Następne ćwiczenie, to samo, ale nie biegliśmy już wzdłuż wąwozu ale przez pare wąwozów pokonując ich strome krawędzie. Z górki, pod górkę, przez krzaki, trawsko, cokolwiek. Cały czas były robione zdjęcia.
Potem w szyku ubezpieczonym pokonywaliśmy pewna część lasu. Było już ciemno, należało trzymać sie blisko. Szliśmy cicho i bardzo powoli. Sprawdzenie wozu i przeszliśmy do kolejnego zadania z serii czyszczenie pomieszczeń. Wysadzanie dzrzwi, wpadka do środka, przejście wąskim korytarzem i sprawdzenie reszty. Powrót. Tym razem zdążyliśmy na czas.
Cały czas fotki a my wyglądaliśmy jakby trening był ciężki ( no i był ). Za każdym razem po zajęciach, kiedy przypadkiem zerkne w lustro stojące w naszej ubikacji, jestem mniej przerażona. Nie dlatego jednak, że lepiej wyglądam, ale dlatego, że pomału chyba przyzwyczajam sie do abnegacji panującej w naszej drużynie.